Biz garip bir coğrafyanın içinde sıkıştığımız için o şekle girmişiz. Bir tarafımız Avrupa ya, diğer tarafımız ortadoğuya, başka bir yerimiz uzak doğu’ya bakıyor. Bir türlü nereye konumlanacağımızı bilemiyoruz.

Avrupalı olmak istiyoruz birlik kapılarını yıllar boyu aşındırıyoruz nedensiz ve boşyere, sonra birden ortadoğu’nun sözcüsü olmaya karar veriyoruz, orta asya’larda geçmişimizi arıyor, uzakdoğu ile ticaret yapıyoruz.

Bitmiyor duruma gore değişen karakterimiz,

herşeye adapte olmak istiyoruz yarım yamalak.

Hiç bir şeyi yalın, basit, rahat çözemiyoruz .

Başladığımız her şey yarım kalıyor veya kötü finalize oluyor.

Sinemamız Amerikan takılmak isterken

Ünlüler İngilizce bilmeden Hollywood da oyuncu olmak istiyor

Sosyete miz Paris liyim havalarında

Sanatçılarımız araklıyor

Futbolumuz kendi kendisiyle kavgalı

Tekstilcimiz dünya markası olucaz yalanı ile Takılıyor.

Hepsi gündemimizi hayatımızı meşgul ediyor.

Bitmeyen teknoloji çöplükleri yenileriyle doluyor .

Televizyonlar incelmek,

kutulu yayınlar çoğalmak istiyor.

Habire ekran parmaklıyoruz.

Politika ise dünya ile eşit şartlarda .Halka hizmet numarasıyla kendi işlerini organize ediyorlar.

Aslında ülkemizin dış dünya ya kapatılmasının vakti geldi,geçiyor.

Öncelikle ülke kapatılmalı,

Giriş çıkış yasaklanmalı .

İnternet kesilmeli , binlerce Tv kanalı yerini siyah beyaz tek kanala bırakmalı .Plazalar yıkılıp tarla olmalı Yollarda atlı arabalar ,faytonlar gezerken ,cep telefonu ve tabletlere el konmalı,birini aramak istiyorsak jetonlu kulübeler yapılmalı.Süperr olan her market alanına devlet okulu,oyun alanı ,mahallelerde bakkallar yerini almalı.

Evler,ovalarda otlayan koyunlara,ineklere bakmalı.

Çocuklar sokaklarda mahalle aralarında misket oynamalı.

Yani ileri müreffeh ülkeler seviyesine ulaşmak için mücadele etmek yerine , eski günlerimize dönüp arınmalı, insanlığımızı,,arkadaşlığımızı,çıkarsız dost olmayı hatırlamalıyız .

Aslında tüm dünya ileri değil ,geri gitmeli.

Özlenen huzur dolu dünya orda kaldı.

Bulup çıkarmalıyız!